عباس کمندی

عباس کمدی در محله جورآباد شهر سنندج متولد شد، بنا به گفته‌ها و شنیده‌ها پدر و عمویش نیز صدایه خوبی داشته و خوانندگی می‌کردند. فعالیت هنری کمندی با کسب مقام اول در مسابقه داستان‌نویسی رادیو سنندج سال 1349 هـ.ش هنگامی که هجده سال سن داشت به صورت رسمی آغاز شد. بنا به گفته اطرافیان و آشنایان از همان اوایل کودکی ذوق و نبوغ هنری بی نظیری در زمینه شعر سرایی، قصه نویسی و قصه پردازی از خود نشان داد بود.

در سال 1350 هجری شمسی مسئولیت ترانه سرایی خانه فرهنگ و هنر به عباس کمندی سپرده شد. این مسئولیت مصادف با برگزاری شب شعری با هدف ارائه تنظیم شعر حافظ بود. در این شب شعر بزرگان ادبیات ایران نظیر رحیم معینی کرمانشاهی حضور داشتند.

به گفته خود کمندی او سبک مخصوص به خود را داشته و از هیچ کس تقلید نکرده است. با این وجود سبک اشعار آهنگ‌های عباس کمندی عاشقانه بوده و به نظر می‌رسد بیشتر آنان الهام گرفته از شاعران هورامی باشند. نکته جالب توجه در مورد وی این است که در طول زندگیش هیچ آهنگی راجع به جنگ و کشتار از وی ثبت نشده است.

او شعر بیش از 150 ترانه را ساخته و اجرا کرده است. از مجموعه ترانه‌های او می‌توان گلاویژ، پرشنگ، اورامان و کیژی کورد در 3 شماره را نام برد.

همچنین در زمینه نویسندگی مجموعه‌ای از گردآوری‌ها و تحقیقات در مورد فرهنگ فولکلوریک (فرهنگ مردم)، شخصیت‌های کُرد و تبدیل آن به فیلم‌نامه نظیر (سنجر خان، سید عطا کل، پهلوان حسین گلزار کرمانشاهی و میر نوروزی) به ثبت رسیده است. علاوه بر این موارد، تحقیقی در مورد غارت آثار زیویه نیز از کمندی منتشر شده است.